• A reciclaxe de restos agroindustriais como medio de cultivo e substituto parcial da turba mellora a fertilidade do solo e reduce o uso de químicos
• Esta técnica de economía circular e sostible proporciona melloras agronómicas e edafolóxicas ao optimizar o rendemento das colleitas e a actividade microbiana e fúnxica no solo

Cerceda, a 26 de outubro de 2023.- Unha tese da investigadora do CEBAS-CSIC, e nova doutora pola Universidade Politécnica de Cartaxena, Alicia Hernández Lara, avala o uso de compost agroindustrial para o control biolóxico de enfermidades en cultivos de leituga e espinaca. Esta técnica de economía circular e sostible proporciona melloras agronómicas e edafolóxicas ao optimizar o rendemento das colleitas e a actividade microbiana e fúnxica no solo.

Ao respecto, Hernández Lara explica que “os residuos agrícolas e os aditivos incorporados durante o proceso de compostaxe melloran o compost como medio de cultivo e como emenda orgánica en procesos de solarización para a desinfección do solo”.

Os ensaios realizáronse combinando residuos de tomate, porro, bagazo de almazara e restos de poda, e incorporando durante o proceso de compostaxe diferentes aditivos como residuos de café, tomillo, lavanda e xara. “As plantas de leituga cultivadas en compost mostraron valores de peso fresco significativamente maior que as cultivadas en turba, sendo os compost con café os que mostraron un maior rendemento”, resalta a tese.

A investigación destaca tamén que os residuos de tomate e porro engadidos con lavanda tiveron a maior capacidade de eliminación de patóxenos vexetais como o ‘Pythium irregulare’, coñecido como moho de auga e que podrece as plantas. A investigadora sinala que “este compost pode utilizarse como substituto parcial da turba no cultivo de leituga en invernadoiro”, ao que engade que “o obxectivo é mellorar a fertilidade do solo, mantendo unha contorna segura ao reducir a aplicación de pesticidas e fertilizantes químicos”.

“A combinación de compost e proceso de solarización para a práctica de desinfección do solo, incrementou o carbono orgánico total, o nitróxeno total e a actividade microbiana. O compost produciu cambios significativos nas comunidades bacterianas e fúnxicas do solo, que se mantiveron despois da colleita”, conclúe o traballo.

A tese estivo dirixida por Margarita Ros Muñoz e José Antonio Pascual Valero, baixo a supervisión da catedrática da UPCT Catalina Egea Gilabert.

Fonte e imaxe: Universidade Politécnica de Cartaxena