- Veu da man da elaboración da norma UNE 149002, publicada o pasado 7 de febreiro no Boletín Oficial do Estado.
- No marco da mesma, especifícase que os produtos desbotables a través do inodoro, co formato no que vaian comercializarse, deben cumprir determinados ensaios e criterios de aceptación.
- A AEAS estimou entre 4 e 6 euros por habitante e ano o sobrecusto orixinado polos problemas que as toalliñas ocasionan nas redes de saneamento, o que vén ra epresentar ao redor de 230 millóns de euros anuais para as arcas públicas.
Cerceda, a 1 de xullo de 2019.- As toalliñas desbotables convertéronse nun verdadeiro quebradizo de cabeza polas súas negativas consecuencias para o medio ambiente cando son arroxadas polo inodoro, práctica común nos fogares por razóns de comodidade, etiquetados confusos ou ben por descoñecemento.
Os atascos habituais nas redes de saneamento e plantas depuradoras levaron aos fabricantes a clarificar o xeito correcto de refugar estes produtos que chegan a xerar tapóns quilométricos nos colectores das grandes cidades, fenómeno que xa se coñece como o “monstro das cloacas”.
A Asociación Española de Abastecementos de Auga e Saneamento (AEAS) estimou entre 4 e 6 euros por habitante ao ano o sobrecusto orixinado polos problemas que as toalliñas ocasionan nas redes de saneamento, o que vén arepresentar ao redor de 230 millóns de euros anuais para as arcas públicas.
Ante esta situación, a finais de 2016 a industria propúxose dar unha solución a través da normalización e creouse o grupo de traballo dunha norma UNE española, no seo do Comité Técnico CTN 149 Enxeñería da auga, no que están representadas distintas asociacións sectoriais.
O principal obxectivo foi elaborar unha norma para definir os métodos de ensaio, criterios de aceptación e etiquetado de produtos desbotables vía inodoro baseándose nas guías INDA/EDANA, documentos de referencia internacional existentes ata o de agora.
ESPAÑA, EXEMPLO A SEGUIR
A norma UNE 149002 elaborouse en pouco máis de dous anos e foi publicada o pasado 7 de febreiro no Boletín Oficial do Estado, sendo España o primeiro país que emitiu unha norma específica para este fin, toda vez que os produtos desbotables a través do inodoro, co formato no que vaian comercializarse, deben cumprir determinados ensaios e criterios de aceptación.
Sirva como exemplo unha toalliña tipo papel hixiénico húmido que, fabricada con fibras celulósicas e viscosa, pode dar cumprimento aos criterios de aceptación de todos os ensaios. Con todo, a día de hoxe, unha toallita de bebé non cumpre nin un só dos ensaios establecidos, xa que contén fibras sintéticas como poliéster que ofrecen resistencia mecánica ao produtos e imposibilidade de biodegradación e desintegración. Este produto, dadas as súas características, non podería refugarse polo inodoro.
Fonte: Retema.
Imaxe: Pixabay
Saúdos, Departamento de Comunicación