• A quinta e última rolda de negociacións comezará o vindeiro luns, 25 de novembro, en Busán (Corea do Sur)
• Entre os temas de maior peso a abordar son a produción de plásticos, que podería chegar a triplicarse en 2060; a contaminación mariña e, moi especialmente, o financiamento

Cerceda, a 22 de novembro de 2024.- A quinta e última rolda de negociacións para un Tratado Mundial sobre os Plásticos comezará o vindeiro luns, 25 de novembro, en Busán (Corea do Sur), e farao con borradores que non resolveron as principais contradicións ao redor da produción deste material, a xestión dos seus residuos e a contaminación mariña.

A quinta rolda (INC-5) do Comité de Negociación Internacional para a Elaboración dun Instrumento Xuridicamente Vinculante sobre o Proceso de Contaminación Plástica segue ás efectuadas previamente en Punta do Leste (Uruguai), París, Nairobi e Ottawa.

Un dos temas de maior peso é limitar a produción de plásticos, situada actualmente nos 430 millóns de toneladas anuais, cifra que podería chegar a duplicarse e mesmo triplicarse cara ao ano 2060.

Así mesmo, outra das cuestións pendentes é a contaminación, en particular dos plásticos que chegan aos ríos, lagoass, mares e océanos (15 millóns de toneladas só desde que se iniciaron as roldas INC en 2023), e que afectan en particular aos Estados ribeiregos e insulares que ven afectados o seu potencial pesqueiro, turístico e a saúde das súas poboacións.

O financiamento da xestión dos plásticos e os seus residuos, constitúe o asunto de maior controversia, pois estudos recentes descargan boa parte da responsabilidade nos países en desenvolvemento, con sistemas de xestión de residuos inadecuados, cando en realidade países desenvolvidos exportan boa parte dos seus refugallos aos que se atopan en vías de desenvolvemento. É o caso dos  pequenos Estados insulares, que se ven obrigados a facer fronte aos residuos plásticos que chegan ás súas costas.

Os expertos destacan que o Tratado debe abordar o ciclo de vida completo dos plásticos, “xa que cada etapa contamina”, polo que a cidadanía “debe ter acceso a información precisa sobre as substancias químicas preocupantes utilizadas nos polímeros e produtos plásticos, o tipo e as cantidades de contaminantes liberados en cada unha das fases do ciclo, e os volumes de plásticos producidos”.

Avogan tamén por que os produtores de plásticos rendan contas e fagan contribucións a un fondo mundial para facilitar a mellor xestión dos mesmos baixo o principio de que “quen contamina paga”.

Fonte: IPS

Imaxe: Pixabay