- Pertencente á Universidade de Alacante, está conformado por químicos, biolóxicos e ecólogos cunha gran experiencia na avaliación do impacto humano no medio ambiente.
- O grupo lanzou un crowdfunding para o proxecto que leva por título “Contaminan menos os bioplásticos?”, figurando a campaña de captación na Plataforma “Precipita” da FECYT.
- Un dos investigadores responsables explica que o proxecto vai contribuír a que a sociedade estea mellor informada, sabendo que tipos de plásticos e bioplásticos teñen unha maior degradabilidade, o que contribuirá a mellorar a normativa sobre o uso de distintas tipoloxías de plástico.
Cerceda, a 4 de febreiro de 2019.- O negativo efecto dos plásticos asóciase á súa persistencia, é dicir, á vez que permanecen no medio ambiente. Para medir a degradabilidade de distintos polímeros, un grupo multidisciplinar de investigadores da Universidade de Alacante, conformado por químicos, biólogos e ecólogos cunha gran experiencia na avaliación do impacto humano no medio ambiente para axudar a solucionar problemas como a contaminación ou o cambio climático, lanzou un crowdfunding para o proxecto que leva por título “Contaminan menos os bioplásticos?”. A campaña de captación está vixente na Plataforma “Precipita” da Fundación Española para a Ciencia e a Tecnoloxía (FECYT).
A alta produción de plásticos, a súa baixa degradabilidade e a deficiente xestión dos residuos resultantes, converten a este material en todo un reto ambiental. Ante este escenario, estanse a desenvolver materiais alternativos, como os bioplásticos, que son polímeros que proveñen parcial ou totalmente de fontes renovables como as plantas. Se ben se presupón que todos os bioplásticos son biodegradables, o certo é que a súa degradabilidade pode variar en boa medida do tipo e das condicións do medio no que se degraden. Non obstante, a maior parte dos estándares e normativas que se usan para avaliar a degradación, non teñen en conta a diversidade de condicións ambientais.
Un dos investigadores responsables, Carlos Sanz Lázaro, explica que o proxecto vai contribuír a que a sociedade estea mellor informada, sabendo que tipos de plásticos e bioplásticos teñen unha maior degradabilidade ou, o que é o mesmo, menor persistencia no medio ambiente. Isto contribuiría a mellorar a normativa sobre o uso de distintas tipoloxías de plástico mediante a adición de medidas de degradabilidade máis realistas na contorna.
Apunta Sanz Lázaro que se porá a punto un protocolo para medir a degradabilidade destes polímeros en condicións controladas reproducindo distintos ecosistemas terrestres e mariños. Con estes datos poderemos establecer que polímeros van ter unha menor persistencia no medio ambiente para poder establecer políticas ambientais sobre o seu uso e fabricación”.
Fonte e imaxe: Universidad de Alicante
Saúdos, Departamento de Comunicación
