• A viabilidade técnica do proxecto quedou acreditada tras superar as correspondentes probas de resistencia e durabilidade: primeiro en laboratorio e despois en planta cementeira.
• O formigón desenvolvido ten unha densidade de 1.800 quilogramos por metro cúbico, 700 menos que o tradicional, circunstancia que permite alixeirar a estrutura dos edificios e, por tanto, diminuír os danos dos terremotos.

Cerceda, a 30 de agosto de 2019.- Eva María Sánchez García, doutoranda da Universidad Politécnica de Cartagena (UPCT), expuxo e defendeu a súa tese na que deu conta do desenvolvemento dun formigón sostible a partir de plástico e cortiza reciclada.

O proxecto levouse a cabo no Grupo de Investigación de Ciencia e Tecnoloxía Avanzada da Escola Técnica Superior de Arquitectura e Edificación, dentro do Programa de Doutorado en Tecnoloxía e Modelización en Enxeñería Civil, Mineira e Ambiental da UPCT.

A viabilidade técnica do mesmo quedou acreditada tras superar as correspondentes probas de resistencia e durabilidade, que foron realizadas, en primeira instancia, en laboratorio e, posteriormente, na planta cementeira de Cementos a Cruz, entidade que, xunto co CDTI, financiou esta iniciativa.

O formigón desenvolvido ten unha densidade de 1.800 quilogramos por metro cúbico, 700 menos que o tradicional; unha característica de gran relevancia, xa que permite alixeirar a estrutura dos edificios e, polo tanto, diminuír os danos dos terremotos. Tal e como sinalou a investigadora “os sismos exercen sobre o edificio unha aceleración debida en gran parte ao propio peso da estrutura”. Así mesmo, indicou que estruturas máis liviás son máis sostibles e económicas, pois “necesítase menos de todo”.

Para reducir o peso do formigón, a doutoranda e o seu director de tese, Carlos Parra Costa, substituíron case a metade do volume de grava e area por plástico reciclado e cortiza refugada procedente da industria agrícola. E precisamente a inclusión de áridos reciclados constitúe a novidade que aporta a tese respecto doutros formígons lixeiros para uso estrutural, xa que estes (con menos de 2.000 kg/m3) adoitan ter carencias en canto a resistencia e durabilidade para soportar cargas estruturais das edificacións.

Eva María Sánchez incidiu en que o formigón lixeiro obtido neste proxecto “supera a resistencia a compresión de 25 megapascais a 28 días, o límite que marcan as lexislacións da Unión Europea e Estados Unidos”.

Adicionalmente, sinalou que o material conseguiu “moi bos resultados, por riba dos esperados en durabilidade, grazas a que a súa baixa porosidade faino menos vulnerable á auga e outros axentes nocivos”.

Fonte e imaxe: Universidad Politécnica de Cartagena

Saúdos, Departamento de Comunicación